Phonocentrism είναι μια συνήθως ασυνείδητο ερμηνευτική προκατάληψη που προνόμια ομιλία πάνω από τη γραφή (και κατά συνέπεια) η προφορική ακουστική πέρα από την οπτική).

Essentialists υποστηρίζουν ότι ορισμένες signifieds είναι ξεχωριστή, αυτόνομες οντότητες που έχουν μια αντικειμενική ύπαρξη και βασικές ιδιότητες και που είναι ευπροσδιόριστο από την άποψη κάποιου είδους απόλυτη, καθολική και transhistorical «ουσία». Αυτά τα signifieds (όπως η «Πραγματικότητα», «Αλήθεια», «έννοια», «Πραγματικά περιστατικά», «Πειράζει», «Συνείδηση», «Φύση», «Ομορφιά», «Δικαιοσύνη», «Ελευθερία») χορηγούνται μια οντολογική κατάσταση στην οποία υπάρχουν «πριν» γλώσσα. Σε σχέση με τους ανθρώπους, ο όρος αναφέρεται από τη στάση ότι άνθρωπο (ή μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, όπως "women") έχουν μια εγγενή, αμετάβλητη και διακριτικό χαρακτήρα που μπορεί να «ανακαλυφθεί» (να το πω αυτό για γυναίκες ή άνδρες, για παράδειγμα, είναι βιολογικά ουσιοκρατία). Η στάση που είναι γνωστή ως «ανθρωπισμού» (η οποία είναι βαθιά ριζωμένες στη δυτική κουλτούρα) είναι essentialist, με βάση την υπόθεση ότι το άτομο έχει ένα «βαθύτερο εαυτό» («προσωπικότητα», «στάσεις» και «γνωμοδοτήσεων») που να είναι συνεκτικές, συνεπής, ενιαίου και αυτόνομη και που καθορίζει την συμπεριφορά μας. Αστών ιδεολογία είναι essentialist σε που χαρακτηρίζουν την κοινωνία από την άποψη της «δωρεάν» άτομα των οποίων η εκ των προτέρων δεδομένη αποστάγματα περιλαμβάνουν «ταλέντο», «αποτελεσματικότητα», «τεμπελιά» ή «ανηθικότητα».

Μια κατάσταση στην οποία το σημαίνον δεν είναι εντελώς αυθαίρετο αλλά συνδέονται άμεσα με κάποιο τρόπο (σωματικά ή αιτιολογικά) να το σημαινόμενο - αυτό το σύνδεσμο μπορεί να παρατηρηθεί ή να συναχθεί (π.χ. καπνός, ανεμοδείκτης, θερμόμετρο, ρολόι, επίπεδο πνευμάτων, αποτύπωμα, δακτυλικών αποτυπωμάτων, να χτυπήσει την πόρτα, ποσοστό σφυγμού, εξανθήματα, πόνο) (Peirce).